DABAR / BEAVER /-Branu grade da bi podigli nivo vode u jezeru ili u potoku gdje žive.
DABAR / BEAVER /-Branu
grade da bi podigli nivo vode u jezeru ili u potoku gdje žive.
Dabar je vodena i kopnena životinjska
vrsta i najveći glodar sjeverne polulopte. Nalazi se na najvišem stepenu
razvoja po svojoj veličini, tjelesnoj građi i sposobnosti. Kao i svi glodari,
tako i dabrovi imaju četiri moćna sjekutića izrasla u obliku dlijeta.
Zahvaljujući upravo tim jakim zubima, dabrovi mogu obarati čitava stabla, vješto
ih raskomadati i upotrijebiti ih bilo za hranu, bilo za izgradnju svojih brana,
koje redovno predstavljaju pravo majstorstvo u građevinarstvu. Hrane se
isključivo drvećem, grančicama ili mladicama, kao i korijenjem vodenih biljki.
Dabrovi žive u vodi i vrlo su
aktivni tokom čitave zime. Zbog toga im je potrebno riječno korito dosta duboko
da se tokom zime ne smrzne do dna.
Branu grade da bi podigli nivo vode
u jezeru ili u potoku gdje žive! Za izgradnju svoje brane dabar
upotrebljava drvo vrbe, johe ili drugo šiblje koje slaže po dnu potoka. To sve
skladno povezuje muljem i kamenjem. Kad brana malo izraste u visinu, dabar reda
grančice i mlade stabljike i uspravno i vodoravno. Najčešće grane puste
korijen, a stabljike ili grančice se isprepliću, te brana bude još čvršća i
otpornija.
Da prereže drvo, dabar najprije
snažno zagrize svojim sjekutićima i na drvetu načini dva ureza, jedan iznad
drugoga. Potom glođe drvo između ureza. Da bi pregrizao grančicu debelu tri
centimetra, dabar treba zagristi samo jedanput ili dvaput. Najčešća građa koju
upotrebljava je drveće debljine 20 do 25 centimetara. Jedno tako debelo dabar
je u stanju pripremiti i prerezati za samo jednu noć. Dabar gotovo uvijek uzima
mekano drvo, kao što je, na primjer, jasika, sjevernoamerička topola, joha,
vrba i breza.
Pošto dabrovi jedu isključivo liku,
unutarnji sloj kore izdanaka drveća ili korijenja, oguljene stabljike ili
korijenje upotrebljava za pojačavanje zidova svojih brana. Dabrova brana je
prosječno visoka oko dva metra, ali može biti dugačka i do 300 metara!
Dabrova jazbina obično je stan-koliba izgrađena na
obali rijeke ili potoka, šibljiku, u plićaku, u bari ili močvari. Pod takvog
skrovišta obavezno se nalazi iznad nivoa vode i sav je pokriven usitnjenim
iverjem. Ulaz u skrovište uvijek se nalazi pod vodom.
Na izmaku ljeta i tokom jeseni
dabrovi skupljaju hranu i ostavljaju je za duge zimske dane. Zato se u
neposrednoj blizini njihova skloništa mogu naći naslagano korijenje žbunja,
grane i grančice, dok su deblji panjevi i čitave klade brižljivo poredani.
Takve rezerve hrane dabrova dostižu visinu i do 1,5 metara i sadrže na stotine
grana ili mladih stabala.
Primjedbe
Objavi komentar